جایزه سلطنتی انگلیسی‌ها ارزانی ظریف و دوستاش

اعلام پرسروصدای خبر تعلق جایزه ی یک موسسه وابسته به دربار سلطنتی انگلیس به محمدجواد ظریف توسط سخنگوی وزارت خارجه دولت یازدهم، نکته ی قابل تاملی است که برای دلسوزان نسبت به منافع ملی حایز اهمیت و درخور پیگیری قرار دارد.

به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی "خیبرآنلاین"، موسسه سلطنتی امور بین‌الملل انگلیس معروف به "چتم هاوس"، جان کری وزیر خارجه آمریکا و ظریف وزیر خارجه دولت یازدهم را به صورت مشترک مستحق دریافت جایزه ویژه سال 2016 دانست!

این خبر، با استقبال قاسمی، سخنگوی وزارت خارجه قرار گرفت و او تلاش کرد با جلو انداختن سینه به نشانه ی فتح و ظفر، آن را هدیه ای به مردم قلمداد کرده و متعلق به ملت بزرگ ایران دانسته است.

اما نگاهی به سوابق و ماهیت این موسسه سلطنتی نشان می دهد که انتخاب به عنوان فرد برگزیده توسط "چتم هاوس" نه تنها افتخاری ندارد، بلکه باید فرد منتخب، به نحوه ی عملکرد خود با دیده ی تردید نگریسته و نسبت به ادامه ی این روند تجدیدنظر کند.

موسسه سلطنتی روابط بین‌المللی که به نام محل مورد استقرار خود "چتم هاوس" مشهور شده، اگرچه خود را غیردولتی معرفی می کند اما طبق اعلام رسمی، حداقل 30 درصد از بودجه ی سالانه اش را از دولت و نهادهای حکومتی انگلیس دریافت می کند.

علاوه بر این، عنوان "سلطنتی" از زمانی به این موسسه ضمیمه شد که ملکه الیزابت این عنوان را به آن هدیه کرد و همین مساله بیانگر ماهیت حکومتی و دولتی بودن "چتم هاوس" است.

اما از جوانب دولتی بودن موسسه سلطنتی روابط بین المللی که بگذریم، افرادی که تاکنون موفق به کسب جوایز سالانه ی آن شده اند نیز بیانگر ماهیت آن هست. به عنوان نمونه، اولین جایزه ی سال "چتم هاوس" که تحت عنوان کمک به صلح جهانی و بهبود روابط بین المللی اهدا می شود، به ویکتور یوشچنکو، رهبر انقلاب نارنجی اوکراین تقدیم شده است. همان فردی که با کودتای نرم، دولت مستقر را به زیر کشاند و خود را به قدرت رساند و جزو اولین انقلاب های رنگی جهان بود که با کمک مستقیم آمریکا و انگلیس و صهیونیسم، موفق به پیروزی شد.

از دیگر افرادی که مستحق دریافت جایزه ی صلح(!) قلمداد و معرفی شده است، هیلاری کلینتون، وزیر خارجه ی آمریکا در سال 2013 هست که او، همینک کاندیدای انتخابات ایالات متحده محسوب می شود و نوع مواجهه ی غیراخلاقی اش با رقیب، زبانزد خاص و عام شده است. اینکه یک وزیر آمریکایی، با آن همه جنایاتی که دولت این کشور در سراسر جهان مرتکب می شود، به عنوان منتخب سال در زمینه ی صلح و بهبود روابط بین الملل معرفی شود، به تنهایی بیانگر اهداف "چتم هاوس" است.

اما نکته ی جالب دیگر، انتخاب مشترک ظریف و جان کری (جواد و جان معروف) از سوی این موسسه ی سلطنتی است که این اتفاق، برای نخستین بار رقم خورده است. "جان و جواد" اگرچه در ظاهر تلاش کرده اند تا با هم پیاده روی شادابی داشته باشند، جلوی پرچم های کشورهای یکدیگر عکس یادگاری بگیرند، تلاش کنند تا قبح دست دادن و لبخندزدن و رکورد جلسات دونفره ی خصوصی را تا سال ها از آن خود کنند، اما خود بهتر از همه می دانند که همه ی اینها، فقط یک شوی رسانه ای و برای سرگرم کردن افکار عمومی بود چرا که خروجی آن همه دوستی و صمیمیت تا جایی که یکدیگر را به اسم کوچک هم صدا زدند، افزایش تخاصم آمریکا علیه ملت ایران، بدعهدی، فریب و تکرار دشمنی ایالات متحده بوده است. حال، با توجه به این مساله، انتخاب مشترک این 2 نفر توسط "چتم هاوس" انگلیسی نشان می دهد که دربار بریتانیای سابقا کبیر، چه اهداف پشت پرده و سویی را دنبال می کند.

درباره ی موسسه سلطنتی امور بین الملل انگلیس که زاییده ی جنگ جهانی است، نکات بسیار دیگری وجود دارد، نکاتی همچون لابی صهیونیست ها، ارتباط از بالا به پایین، شراکتی و حمایتی آن با شرکت شِورون (غول نفتی ایالات متحده)، بلومبرگ، HSBC، توشیبا، مورگان استنلی، گلدمن ساکس، لاکهید مارتینز، رویال داچ شل، کمیسیون اروپا و... اما نکته ی آخر، رویکرد "چتم هاوس" در اتفاقات سال 88 و انتخابات ریاست جمهوری کشورمان است.

موسسه سلطنتی امور بین الملل انگلیسی در واقع جزو اولین منابعی بود که از وجود بی‌نظمی‌ها در برگزاری انتخابات 88 خبر داده بود. در گزارش این موسسه آمده بود: "رواج تقلب در ایران از طریق رأی دادن با استفاده از شناسنامه افرادی که فوت شده‌اند، همیشه به شکل گسترده وجود داشته؛ اگر چه نگران کننده‌ است اما چیز جدیدی نیست"!

بدین ترتیب، به نظر می رسد دریافت جایزه ی سلطنتی انگلیسی ها ارزانی ظریف و دوستانش باشد نه ملت بزرگ و آزاده و مقاوم و انقلابی ایران. ایرانیان، به همت و توان داخلی خود می بالند و مفتخر هستند نه چشمک و لبخندهای شیطانی دشمنان قسم خورده شان.